Βυζαντινό Μονύδριο
Ο χώρος του Αλσυλλίου βρίσκεται ανάμεσα στους ναούς του Σωτήρος Χριστού και του Αγίου Αθανασίου στο υψόμετρο επίπεδο του πρώτου. Κατά τη διάρκεια εργασιών του δήμου Διδυμοτείχου κατά το 1986 αποκαλύφθηκαν ερείπια βυζαντινού κτιρίου.
Η ανασκαφή που ακολούθησε έφερε στο φως μικρό τετράπλευρο κτίριο, διαστάσεων μόλις 9,60 x 5,30 τ.μ. το οποίο χρησιμοποίησε εν μέρη το βράχο για τη διαμόρφωσή του. Το κτίριο ήταν μάλλον ένα διώροφο καμαροσκέπαστο μονύδριο, ένα μικρό μοναστηριακό κτίσμα, μετόχι κάποιας μονής το οποίο χρονολογείται από τους ανασκαφείς του στην πρώτη τριακονταετία του 14ου αιώνα. Το ισόγειο είχε βοηθητικές χρήσεις και πέντε τάφους. Αντίθετα ο όροφος προοριζόταν για τη λατρεία και ήταν τοιχογραφημένος. Δίπλα ακριβώς υπήρχε ξηροπήγαδο με υδραυλικό επίχρισμα που αφέθηκε ανοικτό και μετά το μπάζωμα της ανασκαφής. Μέσα σε αυτό είχαν βρεθεί σημαντικά σπαράγματα από τοιχογραφίες βυζαντινών χρόνων, όπως τμήματα από ένα θαυμάσιο πρόσωπο Χριστού.