Από την 28η Οκτωβρίου 1940 στα απόκρημνα και χιονισμένα βορειοηπειρώτικα βουνά, η Ελλάδα έδινε έναν άνισο, αλλά νικηφόρο αγώνα εναντίον της Ιταλίας. Ο Χίτλερ, από την αρχή του πολέμου είχε καταλάβει ότι, ο σύμμαχος του Μουσολίνι δεν θα μπορούσε να καταβάλει την ελληνική αντίσταση στα επεκτατικά του σχέδια. Την 1η Μαρτίου 1941, η Βουλγαρία πήγε […]
Η μάχη του Πέτα το 1822 ήταν μια από τις μεγαλύτερες ήττες που γνώρισαν οι επαναστατημένοι έλληνες κατά την διάρκεια της Επανάστασης. Η ευθύνη για την ήττα βαρύνει εξ ολοκλήρου τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο . Με την είσοδο του Δράμαλη στην Πελοπόννησο ο Μαυροκορδάτος αποφασίζει να φύγει. Πέρνει μαζί του τα πρώτα τακτικά στρατιωτικά τμήματα της […]
Η μάχη του Ευρυμέδοντα, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο του πολέμου της Αθήνας και των συμμάχων της εναντίον των Περσών προκειμένου να υπερασπιστούν τις κτήσεις τους στο Αιγαίο, κατέληξε σε συντριπτική ήττα των Περσών ανάλογη με αυτή στις Πλαταιές. Έλαβε χώρα στην ακτή της Παμφυλίας, στην εκβολή του ομώνυμου ποταμού μεταξύ του 470/469 και του […]
Μέχρι το 394 π.Χ. μέρος της δυτικής Μικράς Ασίας ανήκε στη σπαρτιατική ηγεμονία, η οποία μαχόταν τα τελευταία έξι περίπου χρόνια ενάντια στην Περσική Αυτοκρατορία έπειτα από έκκληση ελληνικών πόλεων της περιοχής. Η Περσία αντέδρασε στις επιτυχίες των Λακεδαιμονίων στην ξηρά με τη ναυπήγηση ισχυρού στόλου υπό τον Αθηναίο ναύαρχο Κόνωνα και τη χρηματική ενίσχυση […]
Η ναυμαχία της Αβύδου ήταν μια από τις πρώτες σημαντικές συγκρούσεις του πολέμου της Ιωνίας (412-405 π.Χ.). Διεξήχθη το Νοέμβριο του 411 π.Χ. και έλαβαν μέρος ο συνασπισμός του πελοποννησιακού στόλου υπό το Μίνδαρο με το περσικό πεζικό και ιππικό του Φαρνάβαζου Β΄ (440-373 π.Χ.) από τη μία και ο αθηναϊκός στόλος υπό τους στρατηγούς […]
Η άνοδος του Αρταξέρξη στον περσικό θρόνο το 404 π.Χ. δεν έγινε με τη συγκατάθεση του αδερφού του Κύρου, ο οποίος άρχισε να συγκεντρώνει βαρβαρικά και ελληνικά στρατεύματα με σκοπό να επιτεθεί εναντίον του Αρταξέρξη και να καταλάβει το θρόνο. Μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα συγκέντρωσε, είτε φανερά με εύλογα προσχήματα είτε κρυφά διαμέσου έμπιστων […]
Οι Καρχηδόνιοι, έχοντας συμφωνήσει με τους Πέρσες να προσπαθήσουν την ίδια εποχή να καταβάλουν τους Έλληνες της Σικελίας, έκαναν μεγάλες προπαρασκευές ως προς τα χρειώδη του πολέμου. Όταν ετοιμάστηκαν τα πάντα όπως έπρεπε, εξέλεξαν στρατηγό τον Αμίλκα, προτιμώντας τον άνθρωπο που εκτιμούσαν περισσότερο. Αυτός, αφού παρέλαβε μεγάλες δυνάμεις πεζικού και ναυτικού, απέπλευσε από την Καρχηδόνα, […]
Η Μάχη της Πέτρας υπήρξε η τελευταία μάχη του Αγώνα για την ελληνική ανεξαρτησία. Έλαβε χώρα στις 12 Σεπτεμβρίου 1829 στην Πέτρα της Βοιωτίας, μεταξύ Θήβας και Λιβαδειάς. Την εποχή εκείνη ήταν μία στενή δίοδος, που σχημάτιζαν οι όχθες της Λίμνης Κωπαΐδας και το βουνό Ζαγαρά (Ελικών). Επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων ήταν ο Δημήτριος Υψηλάντης, […]
Η Μάχη των Λειβαδιών συνέβη στις 7 Φεβρουαρίου 1897 ακριβώς την επομένη της μάχης των Βουκολιών της οποίας η πλήρης επιτυχία της έκβασή της κυριολεκτικά αναπτέρωσε τόσο το ηθικό των Κρητών, όσο εμφύσησε περισσότερο τον ενθουσιασμό των Ελλήνων γενικά, αλλά και ειδικά της τότε αντιπολίτευσης και της Εθνικής Εταιρείας με μοναδική αναζήτηση τον Ελληνοτουρκικό πολέμο […]
Η Μάχη των Βουκολιών που συνέβη στις 6 Φεβρουαρίου του 1897 ίσως να θεωρείται η απαρχή των πολεμικών επιχειρήσεων του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897.Στις βόρειες προσβάσεις των Λευκών ορέων στη Κρήτη υφίσταται το χωριό Βουκολιές και παρ΄ αυτό ονομαστό οχυρό που κατείχετο από τουρκικό τακτικό στρατό (τάγμα). Απ΄ αυτό υπάρχει δρόμος που συναντά το δρόμο […]
