Λάβαρα
Το όνομα του το χωριό το πήρε από το Λάβαρο (κυανό με μαύρο σταυρό στη μέση) που σήκωσαν 300 άνδρες στις 2 Μαϊου 1821, ημέρα Ανακομιδής των Λειψάνων του Αγίου Αθανασίου, παγιδεύοντας τον πολυάριθμο Τουρκικό στρατό στο δάσος ΚΟΥΡΙ και αφού τους επιτέθηκαν νύχτα τους διέλυσαν. Επί δύο ημέρες οι Τούρκοι πανικόβλητοι προσπαθούσαν να βγουν από το δάσος και όσοι γλίτωσαν πήγαν στο ορεινό χωριό Μαυροκκλήσι. Το 1834 οι κάτοικοι χτίζουν την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου και το 1920 η επιτροπή μετονομασιών σε ανάμνηση της ηρωικής μάχης ονομάζει το χωριό Λάβαρα.
Παλιότερα λεγόταν Σάλια από τα επίπεδα καράβια που διέσχιζαν τον Έβρο. Άλλη εκδοχή, είναι ότι προέρχεται από το Σαλ = ελεύθερος διότι οι κάτοικοι δεν πλήρωναν φόρους στους Τούρκους αλλά είχαν μόνο την υποχρέωση να φροντίζουν και να εκπαιδεύουν τα άλογα της φρουράς των Σουλτάνων.
Είναι βέβαιο ότι το χωριό έχει κατοικηθεί πριν την ίδρυση του Βυζαντίου. Πίσω από το ιερό της εκκλησίας υπάρχουν ταφόπλακες με δυσανάγνωστη γραφή. Οι τάφοι στους γύρω λόφους και στην περιοχή Βιστέρνα = δύο δεξαμενές, ενισχύουν αυτή την άποψη.
Έχω την εντύπωση, πως το όνομα των Λαβάρων επί Τουρκοκρατίας ήταν Σαλτίκ.
Συμφωνω με τον Παντελη Αθανασιαδη, αυτα γνωριζω απο προπαππουδες-προγιαγιαδες που εζησαν το χωριο.